Έπειτα από κάθε έκθεση στο Πεκίνο η άποψη πως τα κινέζικα αυτοκίνητα δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσουν προοπτική στην Ευρώπη ενισχύεται, καθώς οι «κρατικοποιημένες» κινέζικες αυτοκινητοβιομηχανίες, με εξαίρεση την Qoros, ούτε βλέπουν ούτε θέλουν να έχουν βλέψεις προς τα έξω.
Ο λόγος είναι πολύ απλός: η κινεζική αγορά είναι τόσο μεγάλη που δεν χρειάζεται σπατάλη εκατομμυρίων ευρώ (ή δισεκατομμυρίων γιουάν) για την εξέλιξη μοντέλων που θα μπορούσαν να σταθούν απέναντι σε ένα αντίστοιχο κορεάτικο ή ιαπωνικό, για να περιοριστούμε στις γειτονικές τους χώρες που κατασκευάζουν αυτοκίνητα. Παράλληλα στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειώσουμε την πανέξυπνη κίνηση των έμπειρων Ευρωπαίων και Αμερικανών που υποψιάστηκαν από την αρχή την δυναμική της κινεζικής οικονομίας και στην περίπτωση της αγοράς αυτοκινήτου την αναχαίτισαν με τον καλύτερο τρόπο: διεισδύοντας σε αυτήν και μετατρέποντας την σε πλήρως εξαρτημένη, καθώς πολλές ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες κατασκευάζουν εκεί διάφορα μοντέλα τα οποία σκίζουν από πλευράς πωλήσεων.
Δημοφιλέστερο στην Κίνα (αλλά και σε όλο τον πλανήτη) για το 2013, όπως έχουμε γράψει και στο παρελθόν, ήταν το Ford Focus (403.600 πωλήσεις στην Κίνα), στη συνέχεια ακολούθησε το VW Lavida (374.100 μονάδες), το Buick Exelle (296.200), το Chevrolet Sail (276.300), το VW Sagitar (271.200), το VW Jetta (263.400), το Nissan Sylphy (259.500), το Chevrolet Cruze (246.900) κ.α. Φυσικά, χρυσές δουλειές κάνουν και οι premium εταιρίες (Audi, BMW, Mercedes, Porsche κ.α.) καθώς και οι κατασκευαστές υπερ-αυτοκινήτων (Ferrari, Lamborghini κ.α.).
Μιλώντας με αριθμούς, η παγκόσμια αγορά αυτοκινήτου παρουσίασε αύξηση κατά 7,6% το 2013 και έφτασε τα 82,8 εκατομμύρια πωλήσεις. Πρώτη, ήταν η αγορά της Κίνας ξεπερνώντας τα 20 εκ. (δηλ. το ¼ όλης της παγκόσμιας) ενώ ακολουθεί αυτή των ΗΠΑ με περίπου 15,6 εκ. νέα αυτοκίνητα, διατηρώντας τη μεγαλύτερη αναλογία αυτοκινήτων/ κατοίκων, μιας και για κάθε 1.000 Αμερικανούς αντιστοιχούν 742 οχήματα (σύμφωνα με στοιχεία της Daimler). Στην Γερμανία, η αντιστοιχία είναι 562/ 1000, ενώ στην Κίνα είναι εύλογα στα μόλις 75 αυτοκίνητα ανά 1.000 κατοίκους. Από την άλλη, αξιοσημείωτο είναι πως σε μεγάλες πόλεις (όπως στο Πεκίνο και την Σανγκάη) έχει μπει φρένο και περιορισμός στις ταξινομήσεις νέων οχημάτων λόγω της απίστευτης περιβαλλοντικής ρύπανσης.
Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την δυναμική της κινέζικης αυτοκινητοβιομηχανίας που πλέον έχει εξαγοράσει ιστορικά σήματα όπως αυτό της MG, η Dongfeng έχει μπει για τα καλά στην PSA Peugeot-Citroen, η Volvo ανήκει εδώ και καιρό στην Geely, απαρατήρητη δεν περνά η αξιόλογη Great Wall, ενώ φέτος στην έκθεση του Πεκίνου είδαμε αρκετά υβριδικά και ηλεκτρικά μοντέλα.
Όπως και να έχει, όσοι ισχυρίζονταν πριν από μερικά χρόνια πως τα κινεζικά αυτοκίνητα θα ανατρέψουν τα δεδομένα στην Ευρώπη, δεν θα επιβεβαιωθούν μάλλον ποτέ. Και αυτό, γιατί δεν υπάρχει τέτοιο προϊόν που να πείθει… Και ποιοτικά και τιμολογιακά…
Γιάννης Σκουφής
