Δοκιμή: Renault Clio 1.0 TCe LPG

Έχοντας τον τελευταίο καιρό συνηθίσει να βλέπουμε το “2” μπροστά από τις πινακίδες των βενζινάδικων και το 50άρικο να μην φθάνει ούτε να κινήσει τον δείκτη ως τη μέση του ρεζερβουάρ, είναι πραγματικά ανακουφιστικό όταν βρίσκεσαι σε ένα αυτοκίνητο όπως αυτό το Clio της δοκιμής μας.

Ένα Clio που αφήνει πίσω τις αντλίες με τις βενζίνες και τα “διπλά” στις ψηφιακές οθόνες τους. Και κατευθύνεται κάπου λίγο παραδίπλα. Εκεί που ακόμα μπορείς να δεις την τιμή να ξεκινά από το “μηδέν κόμμα κάτι” (τουλάχιστον στην Αθήνα). Και που το εικοσάρικό σου πιάνει τόπο, καθώς φθάνει να κάνεις το Αθήνα-Πάτρα και να σου μείνουν και ρέστα.

Ο λόγος φυσικά για το Renault Clio με το σύστημα διπλού καυσίμου, και την δυνατότητα να καταναλώνει βενζίνη αλλά και υγραέριο (LPG). Μία συνταγή που ακολουθεί πιστά η Renault εδώ και πάνω από μία δεκαετία, και στην οποία επιμένει, καθώς υπάρχει αρκετά μεγάλο αγοραστικό κοινό στην Ευρώπη για αυτή την προσέγγιση.

Το ιδιαίτερο στην περίπτωση της Renault είναι ότι η εγκατάσταση και η γενικότερη φροντίδα του συστήματος γίνεται μέσα στο εργοστάσιο, με ότι αυτό συνεπάγεται τόσο στην ποιότητα της υλοποίησης όσο και σε άλλες παραμέτρους όπως η ασφάλεια και οι εγγυήσεις (οι οποίες εξακολουθούν να ισχύουν όπως και στα υπόλοιπα μοντέλα).

Το εξίσου σημαντικό είναι επίσης ότι δεν μένει στην απλή προσθήκη μιας δεξαμενής και ενός συστήματος για την εναλλαγή των καυσίμων. Αλλά προχωρά σε βάθος και εξελίσσει ολιστικά την μονάδα κίνησης, επεμβαίνοντας και στον κινητήρα με στόχο την καλύτερη δυνατή απόδοση ανεξαρτήτως του καυσίμου που θα επιλεγεί.

Μάλιστα ήδη βρισκόμαστε στην δεύτερη γενιά αυτής της διάταξης, με πολλές και σημαντικές βελτιώσεις στον κινητήρα, αλλά και την προσθήκη ενός εξατάχυτου μηχανικού κιβωτίου με πολύ καλής αίσθησης επιλογέα, το οποίο συμβάλλει πολύ στο να αποκτήσει το Clio έναν πιο αλέγκρο χαρακτήρα (ιδίως στις ρεπρίζ) αλλά και ακόμα πιο οικονομικό προφίλ στο ταξίδι.

Για την κίνησή του χρησιμοποιείται μία ειδικά εξελιγμένη για χρήση υγραερίου έκδοση του τρικύλινδρου κινητήρα 1.0 TCe, ο οποίος αποδίδει 91 ίππους και 160 Nm όταν καίει βενζίνη και 100 ίππους και 170 Nm ροπής όταν κινείται με υγραέριο. Προφανώς οι επιδόσεις που ανακοινώνει το εργοστάσιο είναι με καύσιμο το LPG με το 0-100 χλμ/ώρα να γίνεται σε 12,5 δευτερόλεπτα και η τελική ταχύτητα να είναι στα 188 χλμ/ώρα.

Η εκκίνηση του αυτοκινήτου γίνεται πάντα με βενζίνη και πολύ σύντομα μπορεί να λειτουργήσει με το LPG. Η μετάβαση από το ένα καύσιμο στο άλλο γίνεται μέσω ενός διακόπτη στα αριστερά του τιμονιού, ή αυτόματα όταν τελειώσει το υγραέριο. Η αλλαγή αυτή δεν γίνεται καθόλου αντιληπτή από τον οδηγό, ούτε υπάρχει αισθητή διαφοροποίηση στην απόδοση και την ηχητική παρουσία του κινητήρα.

Το συγκεκριμένο Clio χρησιμοποιεί δύο δεξαμενές καυσίμου. Ένα ρεζερβουάρ για την βενζίνη στα 39 λίτρα (λίγο λιγότερα από την προηγούμενη έκδοση) και μία δεξαμενή για το υγραέριο στα 32 λίτρα. Η τελευταία είναι τοποθετημένη με εργοστασιακή προσοχή εκεί που κανονικά βρίσκεται η ρεζέρβα, είναι κατασκευασμένη από ατσάλι υψηλής αντοχής και έχει πολλές δικλείδες ασφαλείας.

Ο συνδυασμός και των δύο καυσίμων προσθέτει ένα ακόμα σημαντικό πλεονέκτημα στην συγκεκριμένη έκδοση του Clio, την τεράστια αυτονομία του. Με λογική χρήση και συγκρατημένη κατανάλωση και των δύο καυσίμων ξεπερνά άνετα τα 1.000 χιλιόμετρα, και μπορεί να φθάσει και αρκετά ψηλότερα, κάτι που επιτρέπει στον οδηγό να φθάσει στην άκρη της Ελλάδας με ένα και μόνο γέμισμα.

Κάτι που μάλλον δεν θα χρειαστεί, καθώς το δίκτυο των σταθμών ανεφοδιασμού με LPG έχει πυκνώσει τα τελευταία χρόνια σε όλη την επικράτεια, και έτσι είναι πολύ εύκολο και για τον κάτοικο της επαρχίας να κινείται σχεδόν αποκλειστικά με το φθηνότερο υγραέριο παρά με την πανάκριβη βενζίνη.

Όσο για την κατανάλωση, η διαφορά υπέρ της βενζίνης παραμένει στα περίπου 2 λτ/100 χλμ σε παρόμοιες συνθήκες, οπότε με τους κατάλληλους υπολογισμούς βγαίνει το σημαντικό ετήσιο όφελος, ανάλογα και με τα χιλιόμετρα που κάνει κανένας.

Μία μέση εκτίμηση για έναν οδηγό που δεν ξεπερνά τα 15.000 χιλιόμετρα ετησίως φέρνει ένα κέρδος πάνω από τα 1.000 ευρώ όταν κινείται σταθερά με LPG, κάτι που δείχνει ξεκάθαρα γιατί η Renault επιμένει σε αυτή την συνταγή.

Να μην ξεχάσουμε επίσης την απαλλαγή από τα Τέλη Κυκλοφορίας και την ελεύθερη κίνηση στον Δακτύλιο της Αθήνας, τα οποία προσθέτουν και αυτά το δικό τους λιθαράκι στην γενικότερη έλξη που ασκεί το Clio LPG σε ένα ευρύτερο κοινό.

Ένας ακόμα λόγος που η Renault παραμένει πιστή στην λύση του LPG είναι το ότι δεν αλλάζει τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου της. Το Clio με το διπλό καύσιμο παραμένει ίσως η κορυφαία πρόταση της κατηγορίας του, συνδυάζοντας μοναδική ποιότητα, εξαιρετικούς χώρους και όλες τις σύγχρονες τεχνολογίες που θα ζητήσει κανείς από ένα σημερινό σούπερ-μίνι.

Αλλαγές στο σαλόνι για την συγκεκριμένη έκδοση δεν υπάρχουν, πέρα από τον διακόπτη για την εναλλαγή των καυσίμων και την ύπαρξη ξεχωριστής ένδειξης στον ψηφιακό πίνακα οργάνων για την αυτονομία τόσο σε βενζίνη όσο και σε LPG. Οι χώροι για τους επιβάτες δεν έχουν μεταβληθεί (πολύ άνετα τα εμπρός καθίσματα και η γενικότερη ευρυχωρία), το πορτ-μπαγκάζ είναι στα 317 λίτρα και ο εξοπλισμός είναι ιδιαίτερα πλήρης σε συστήματα υποβοήθησης ακόμα και από την βασική έκδοση.

Aπό εκεί και πέρα, ο κινητήρας δεν κάνει πουθενά αισθητή την διπλή του ταυτότητα, και μόνο το λαμπάκι στον ειδικό διακόπτη ή η ένδειξη στην οθόνη σου θυμίζει ποιο καύσιμο βρίσκεται σε χρήση. Στη νέα αυτό γενιά είναι ακόμα πιο πολιτισμένος και ήσυχος, με το εξάρι κιβώτιο να του προσθέτει επιπλέον “νεύρο” όταν χρειάζεται αλλά και να το κάνει ακόμα πιο ήσυχο στο ταξίδι στον αυτοκινητόδρομο.

Είτε με βενζίνη είτε με LPG, και αυτό το Clio παραμένει ένα εξαιρετικό μικρό αυτοκίνητο, με ποιοτικά χαρακτηριστικά μεγαλύτερης κατηγορίας. Και πανταχού παρούσα εκείνη την μοναδική ικανότητα της Renault να συνδυάζει ένα εξαιρετικό οδηγικό ταπεραμέντο και την  ακρίβεια στην συμπεριφορά του με την κορυφαία άνεση της ανάρτησης.

Συνοψίζοντας, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Με την τιμή της βενζίνης στα 2 και πλέον ευρώ και με τις προοπτικές να πέσει να μην είναι και τόσο ευοίωνες για το επόμενο διάστημα, η λύση του LPG είναι ίσως η πιο ελκυστική για κάποιον που θέλει να κινείται οικονομικά.

Η Renault με το εργοστασιακά τοποθετημένο σύστημα υγραερίουν στο Clio καταφέρνει να έχει μία ολοκληρωμένη πρόταση, με ιδιαίτερα ραφιναρισμένη απόδοση και χωρίς να αλλάζει στο ελάχιστο τον πολύ ολοκληρωμένο χαρακτήρα του αυτοκινήτου της.

Η βασική έκδοση Equilibre ξεκινά από τα 20.370 ευρώ όταν η τιμή για την αντίστοιχη έκδοση με τον κινητήρα βενζίνης είναι στα 18.670 ευρώ. Ένα επιπλέον κόστος που δεν είναι υπερβολικό και μπορεί να αποσβεστεί μέσα σε λιγότερο από ένα έτος, ιδίως για κάποιον που κάνει αρκετά χιλιόμετρα.

Σε κάθε περίπτωση μία από τις πιο πλήρεις επιλογές για όποιον έχει μεν ως πρώτη προτεραιότητα τα μειωμένα λειτουργικά κόστη, αλλά δεν θέλει να στερηθεί την γενικότερη ποιότητα και την κορυφαία απόδοση ενός Clio.

Και να νιώθει εκείνη την ξεχασμένη χαρά να γυρίζει την πλάτη στις αντλίες με το “2” και να πηγαίνει σε αυτές με το “μηδέν κόμμα κάτι”. Αξία ανεκτίμητη.

φωτογραφίες: Παναγιώτης Τριτάρης