To φετινό GP του Μονακό πέρασε πια στην ιστορία, με νικητή το Nico Rosberg με Mercedes, όμως ένα από αυτά που έχουν μείνει στην ιστορία των αγώνων και στο οποίο έπαιξε κάποιο ρόλο και ο πατέρας του φετινού νικητή, είναι αυτό που έγινε στις 3 Ιουνίου του 1984. Μια μέρα που είχαν ανοίξει κυριολεκτικά οι ουρανοί, έβρεχε καταρρακτωδώς και κανείς δεν γνώριζε αν το Γκραν Πρι θα ολοκληρωνόταν. Κι αυτό γιατί οι κανονισμοί προέβλεπαν μέγιστη διάρκεια αγώνα 2 ώρες, που με τις συνθήκες που επικρατούσαν οι 77 προβλεπόμενοι γύροι ήταν αδύνατον να ολοκληρωθούν.
Περίπου στο 15ο λεπτό στις περισσότερες αναμεταδόσεις ανά τον κόσμο ακούγεται ένα όνομα, που στην πορεία θα γινόταν μύθος. Αυτό του Ayrton Senna, στην πρώτη του σαιζόν στη Φόρμουλα 1 με την ομάδα της Toleman Hart, που παρά το υποδεέστερο μονοθέσιό του που είχε κινητήρα turbo 1.500 κυβικών (της Hart), είχε ανέβει από τη 13η θέση στην 6η και απειλούσε άμεσα τον Keke Rosberg, τον πατέρα του φετινού νικητή όπως είπαμε. Κι ενώ ο έμπειρος Nelson Piquet εγκαταλείπει στην πορεία, κάτι που κάνει και ο επίσης νεαρός Nigel Mansell, ο rookie Senna κάνει εκπληκτικό αγώνα: προσπερνά το Rosberg, κάνει το ίδιο με τον πολύπειρο Rene Arnoux, ενώ λίγο πριν την περίφημη στροφή Sainte-Devote αφήνει πίσω του τον πιο επιτυχημένο οδηγό που βρισκόταν στην πίστα τον Niki Lauda.
O Senna είναι 2ος. Με μεγάλη διαφορά από τον Alain Prost, την οποία όμως ροκανίζει συνεχώς. Σε λίγο, στον 23ο γύρο, ο οδηγός με το κίτρινο κράνος γράφει τον πρώτο ταχύτερο γύρο της καριέρας του: 1:54.674, με μέση ταχύτητα 103,974 χλμ./ ώρα και συνεχίζει. Σε κάθε γύρο ο βραζιλιάνος μειώνε τη διαφορά του από το γάλλο, που εξελίχθηκε σε άσπονδο φίλο του, κατά 3,5 δευτερόλεπτα, καθότι άλλαζε πιο γρήγορα σχέσεις, φρέναρε πιο αργά και επιτάχυνε πιο νωρίς.
Η απόστασή τους έχει μειωθεί στα 18 δεύτερα, ο Alain Prost οδηγεί όλο και πιο αργά και πιέζει με όλους τους τρόπους του υπεύθυνους να διακόψουν τον αγώνα. Κάτι που γίνεται στον 31ο γύρο, που βρίσκει το Senna 2ο. To Senna που ανέβηκε στη 2η θέση από τη 13η, κάτι μοναδικό για το Μονακό, όπως μοναδική ήταν και η επίδοση ενός άλλου rookie, του αδικοχαμένου γερμανού Stefan Bellof, που ξεκίνησε τελευταίος και τερμάτισε 3ος, με την Tyrell, ένα μονοθέσιο εξίσου μπάζο με αυτό του Senna. Ίσως και λίγο πιο μπάζο, αν αναλογιστεί κανείς ότι ήταν το μόνο με ατμοσφαιρικό κινητήρα Cosworth V8.
Βέβαια σε τέτοιες συνθήκες οι πιο λίγοι ίπποι, που αποδίδονταν πιο χαμηλά δεν ήταν εξ ορισμού μειονέκτημα. Πλεονέκτημα αντίθετα για τον Senna ήταν η ταχύτητά του στο βρεγμένο, που αποδείχθηκε περίτρανα για πρώτη φορά σε αυτό το Γκραν Πρι του Μονακό, το 1984.
Έτσι για την ιστορία αν ο αγώνας συνεχιζόταν ο Ayrton Senna μάλλον δεν θα έβλεπε την καρό σημαία του τερματισμού, μιας και η ανάρτηση ενός από τους τροχούς της Toleman του είχε στραπατσαριστεί αρκετά κατά την καταδίωξη του Rosberg που δεν θα άντεχε για πολύ.
Της Toleman, που έγραψε μαζί με το διάσημο οδηγό της ιστορία στο GP του Μονακό το 1984 και πωλείται από την βρετανική εταιρεία momentoexclusives για λογαριασμό άγνωστού συλλέκτη.
Γιάννης Σκουφής
{gallery}photos/36/NEWS/GP-MONACO-1984-SENNA-TOLEMAN{/gallery}
{youtube}3BD3xhX0TcE{/youtube}
